W połowie XVIII wieku pod Neapolem odkryto Pompeje, gdzie rozpoczęto szeroko zakrojone prace wykopaliskowe. Wydarzenie to rozpaliło do czerwoności umysły artystów i architektów drugiej połowy XVIII w. – spowodowało modę na antyk. Można powiedzieć, że to odkrycie było fundamentem dla mającej nadejść epoki klasycyzmu. Badacze sztuki i architektury, rytownicy, malarze przystąpili do eksplorowania tego i innych miejsc – analizując obiekty i rysując (lub rytując) w ramach grafik. Giovanni Battista
W tym artykule dotyczącym pracy nad świadomością ciała, z punktu widzenia rysunku, zajmę się dwiema sprawami. Na pierwszy rzut oka nie są ze sobą powiązane, ale po bardziej dogłębnej analizie – tak. Pierwszy temat – budowanie detalu, praca nadgarstkiem i palcami. Drugi temat – praca oczami. Układ dłoni Przy budowaniu detalu rysunkowego skupiamy się na pewnej części pracy. Pracujemy na niewielkiej powierzchni kartki, chcemy być bardzo skrupulatni i dokładni.
Dzisiaj ograniczę się do zaprezentowania prostego, niezwiązanego z żadnymi kosztami ćwiczenia poprawiającego pewność i stabilność kreski. Oparte jest na moich własnych doświadczeniach. Podczas lekcji rysunku często korzystam z tablicy. Rysowanie na tym medium wymaga zaangażowania całej ręki i "szerokiego gestu" - pamiętam, że w moich początkach już po kilku minutach czułem mięśnie ramienia i musiałem odpoczywać.
