Prowadzenie szkoły artystycznej wcale nie jest łatwe. Nasza praca wiąże się z dużym nakładem pracy, potężnym zaangażowaniem, ale przede wszystkim z posiadaniem odpowiednich kompetencji, kwalifikacji, doświadczenia oraz odpowiedniego miejsca w ciekawej lokalizacji. Bardzo ważnym aspektem są także tradycje, które budowane są często przez całe dziesięciolecia.
W ostatnich latach na rynku edukacji artystycznej pojawia się wiele nowych szkół rysunku. Pojawiają się równie szybko jak potem znikają. Niszowy charakter naszej działalności sprawia, że potrafi być traktowana jako łatwy sposób na business. Z początku sprawa rzeczywiście może wyglądać obiecująco. Schody zaczynają się wtedy, gdy trzeba zbudować odpowiedni program, społeczność, zdrową rywalizację i przede wszystkim odpowiedni poziom naukowy.
Dla doświadczonych pracowni nie jest tajemnicą, że wypracowanie wysokiego poziomu artystycznego w szkole rysunku i malarstwa zajmuje co najmniej dziesięć lat. Nowe osoby uczą się na podstawie doświadczeń poprzednich pokoleń. Istnieje niewidzialna nić łącząca kolejne roczniki. Sama wystawa ponad 200 prac rysunkowych i malarskich, wisząca na ścianach naszej szkoły ma potężny wpływ na rozwój osób początkujących. Progress artystyczny naszych uczniów to lata pracy kolejnych pokoleń młodych artystów. Rozwój osób początkujących oparty jest w dużym stopniu na obserwacjach wystawy archiwalnych prac oraz obserwacji warsztatu pracy bardziej doświadczonych kolegów i koleżanek.
1. Doświadczenie i tradycja.
Jeżeli jesteś kandydatem do liceum plastycznego lub na studia warto jest przyjrzeć się doświadczeniu konkretnej pracowni w rekrutacji na dany kierunek oraz zweryfikować osiągnięcia jej absolwentów. Poszukując informacji na ten temat warto pytać i poszukiwać bardzo konkretnych danych dotyczących pracowni, zawierające np. imiona i nazwiska oraz ilość osób przyjętych. Ogólnikowe informacje, np. „mamy wysoką zdawalność" powinny wzbudzić twoją czujność. Bardzo dobrym źródłem informacji są portale społecznościowe i opinie na profilu Google. Jeżeli wyszukasz w Google profil konkretnego miejsca dowiesz się od jak dawna ono istnieje, jakie doświadczenia mają z daną pracownią jej uczniowie i absolwenci oraz jaki panuje tam klimat. Czytając opinie znajdziesz również informacje o prowadzących zajęcia, a przecież to głównie od nich zależy, jak poradzisz sobie z przyswojeniem wiedzy. Osoby, które identyfikują się ze społecznością pracowni chętnie dzielą swoimi doświadczeniami.
2. Etos pracy, czyli podejście do zadań.
Kolejnym ważnym czynnikiem jest panujący w szkole rysunku etos pracy, czyli poważne i zaangażowane podejście społeczności do realizacji zadań artystycznych. Najłatwiej jest to zweryfikować poprzez obserwację profili społecznościowych: Instagram, Facebook, Tik-Tok czy YouTube. Jeżeli konta prowadzone są w sposób zaangażowany i systematyczny, możesz spodziewać się odpowiednio wysokiego poziomu pracy na zajęciach. Sprawdź też od jak dawna prowadzone są profile. Ważne, że prace na profilach społecznościowych odzwierciedlają najczęściej maksymalny poziom uczestników (a nie średni). Warto jest przyjrzeć się zamieszczonym pracom w serwisie Instagram, czy nie należą przypadkiem tylko do jednej osoby. Typową, nieuczciwą zagrywką marketingową jest publikowanie prac (w kółko) tych samych autorów – najczęściej osób prowadzących zajęcia. Śledząc te profile możesz znaleźć zdjęcia samej pracowni, przyjrzeć się prowadzącym, a nawet posłuchać ich wykładów na YouTube. Jeżeli masz na to czas, dobrze jest odwiedzić pracownię i na własne oczy przekonać się, czy rzeczywiście panuje tam dobry klimat do nauki.
3. Uczciwa i prawdziwa oferta
Na „rynku" szkół rysunku i malarstwa łatwo można natknąć się na miejsca, które oznaczają w ofercie na stronie www swoje zaangażowanie w konkretnej specjalizacji (np. architektura czy ASP). Zdarza się jednak, że później (w praktyce) nie realizują tego celu. Często spotykam się z osobami, które trafiły na miejsce wyłącznie związane z nauką na ASP, gdzie zaoferowano im przygotowanie do egzaminu na architekturę. Najczęściej są to krótkie, kilkumiesięczne epizody, gdzie zainteresowany szybko orientuje się, że coś tu jest nie tak. Straty finansowe nie muszą być duże, ale stracone pół roku może stanowić „być albo nie być" w odniesieniu do osiągnięcia zamierzonego celu. To samo dzieje się w odniesieniu do kandydatów na ASP czy do Liceum Plastycznego. Szkoły rysunku o charakterze wyłącznie architektonicznym potrafią zapewniać na stronie www o swoim doświadczeniu i odpowiednim zapleczu w tym kierunku, którego jednak w praktyce nie posiadają.
W naszej szkole rysunku pracownia podzielona jest na trzy części: Rysunek klasyczny, Architektoniczną i Pracownię malarską ASP. Wszystkie te części ze sobą współpracują, jednak ich charakter różnicuje odmienny cel edukacyjny naszych kursantów. O wysokiej jakości naszych zajęć świadczą m.in. wieloletnie sukcesy na egzaminach wstępnych czy wysokie lokaty w postępowaniu rekrutacyjnym.
Dobrym sposobem by to sprawdzić jest analiza treści na profilach społecznościowych. Jeżeli nie zauważysz tam wielu prac o charakterze stricte architektonicznym, nie masz powodu oczekiwać dobrego poziomu w tym zakresie. Z drugiej strony, jeżeli zauważysz prace wyłącznie architektoniczne, nie spodziewaj się, że nauczysz się malarstwa sztalugowego, portretu czy rysunku modela.
4. Główny prowadzący, czyli kapitan na naszym pokładzie.
Bardzo ważnym czynnikiem jest, aby osoba odpowiedzialna za pracownię na co dzień przebywała z kursantami szkoły rysunku. Nie ma możliwości by cały proces naukowy mógł zostać przeniesiony na pracowników (asystentów) pomagających przy prowadzeniu zajęć. Istotne jest by szkoła rysunku miała w swoich szeregach kilku bardzo doświadczonych i wykwalifikowanych prowadzących. Wielokrotnie spotykamy się z opowieściami o tym, że właściciel tej czy innej szkoły artystycznej nie potrafi rozmawiać o sukcesach swoich uczniów i w praktyce w ogóle ich nie zna, ponieważ prowadzi placówkę zza dyrektorskiego biurka.
Kierownik pracowni powinien być blisko swoich uczniów, na tzw. „pierwszej linii frontu". Fakt, że uczniowie znają właściciela pracowni powoduje, że potrafią się identyfikować z miejscem i angażować w pracę. „Kapitan" musi jasno i konsekwentnie wskazywać drogę rozwoju. Zaangażowany i obecny kierownik pracowni, panuje nad relacjami pomiędzy prowadzącymi a uczniami, moderuje ich współpracę.
5. Pracownia. Wyposażenie, miejsce i klimat.
Architektura i klimat miejsca potrafią potężnie wpływać na uczestników zajęć. Profesjonalna, dobrze wyposażona pracownia, zlokalizowana w zabytkowej kamienicy, będzie na pewno bardziej sprzyjała nauce sztuk artystycznych niż sala lekcyjna w szkole podstawowej czy lokal piwniczny w bloku z wielkiej płyty. Fakt istnienia szkoły rysunku pod konkretnym adresem, posiadanie własnego, niezależnego lokalu umożliwia stały dostęp do: sztalug, materiałów dydaktycznych czy elementów martwych natur. Sama „biblioteka" tkanin w naszej pracowni to ok. 50 kg. materiałów. Pozostałe elementy do martwych natur jak butelki, koryta, meble, wiadra, uprząż, bryły geometryczne, stroje itd. ważą ponad tonę i nie ma możliwości by korzystać z nich jedynie wybiórczo.
Podsumowując - istnieją trzy główne sposoby które będą przydatne w podjęciu decyzji o wyborze szkoły czy kursu rysunku. Najłatwiejszy z nich to sprawdzenie opinii danej szkoły w serwisie Google lub przyjrzenie się profilom społecznościowym potencjalnych miejsc. Warto jest zadzwonić do pracowni i porozmawiać z jej kierownikiem – już po krótkiej chwili zorientujesz się, czy rozmawiasz z osobą kompetentną, czy nie. Świetnym pomysłem będzie również umówienie się na osobistą wizytę. Przekraczając progi wybranej szkoły rysunku powinieneś poczuć odpowiedni, pozytywny klimat.
Odwiedź naszą stronę główną, aby dowiedzieć się więcej na temat zajęć i kursów organizowanych przez naszą szkołę - https://www.rysunek-architektura.pl
Niniejszy tekst jest chroniony prawem autorskim i innymi prawami własności intelektualnej. Wszystkie prawa zastrzeżone są przez autorów tekstów i materiałów graficznych, należących do szkoła rysunku Moduł.