Wielcy Budowniczowie – Architektura Nowoczesna - ZAHA HADID

Zaha Hadid, była Iracką Architekt, urodzoną w 1950 roku w Bagdadzie a na stałe zamieszkałą w Anglii. Zmarła 31 marca 2016 w Miami USA. Była pierwszą kobietą, która zdobyła prestiżową nagrodę Pritzkera w 2004 roku. Wcześniej uhonorowano jej twórczość, nie mniej prestiżową, nagrodą Miesa Van Der Rohe. Jako córka prezesa Irackiej Partii Demokratycznej mogła pozwolić sobie na studia w Wielkiej Brytanii, gdzie skończyła Architectural Assotiation School of Architecture w Londynie a później związała się z pracownią Office for Metropolitan Architecture Reema Koolhasa w Holandii. W 1980 roku założyła własną pracownię Zaha Hadid Architects i tym samym rozpoczęła poszukiwania własnego języka architektury. Pierwsze jej autorskie projekty plasują się na pograniczu dekonstruktywizmu i kierunku high-tech. Często można doszukać się w jej twórczości delikatnych nut nurtu modernistycznego czy nawet minimalizmu. Jeden z pierwszych budynków Zahy Vitra Fire Station Weil am Rhein zdaje się mieć wpływ na pierwszy okres jej działalności. Minimalistyczne pełne, szare ściany z „betonu w dziurki“ oparte na delikatnych stalowych słupach. Całość ukształtowana w formach podobnych do tych, widywanych w filmach Science Fiction z tamtego okresu. W prostych słowach budynek wygląda jak statek kosmiczny obcych.

Architekci przełomu lat 80. i 90. często szli w kierunku dynamicznego postmodernizmu natomiast styl Zahy Hadid był w tamtym czasie nie do podrobienia. Podobnym budynkiem jest Dworzec Autobusowy w Strasburgu, za który autorka dostała nagrodę Miesa Van Der Rohe. Jest to projekt bardzo minimalistyczny jak na dekonstruktywizm i jednocześnie za bardzo dekonstruktywistyczny jak na minimalizm. Najbardziej klasyczny styl Zahy Hadid – nie do podrobienia. Trzeba dodać, że oba opisane budynki są bardzo eleganckie.

Kolejną fazą w rozwoju artystki jest okres krzywoliniowych płynących form, często związanych z górami i alpinizmem. Muzeum Messnera, poświęcone jest temu zagadnieniu. Obiekt przenika się ze skałami, samemu nie ukrywając swojego obcego pochodzenia. Dosłownie i w przenośni, bo wygląda tutaj jak statek kosmiczny... trzeba powiedzieć, że znowu elegancki.

Kolejnym okresem czy stylem Zahy Hadid jest ten związany z budową potężnych struktur geometrycznych, stanowiących czasami brutalną przemianę całego otoczenia i kontekstu istniejących obiektów. Styl dostępny tylko dla najbardziej znanych architektów. Trzeba oczywiście stwierdzić, że na tej kanwie powstały bardzo ciekawe realizacje jak Port Building w Antwerpii.

Bardzo ciekawym stylem, który był charakterystyczny dla autorki, w końcowym stadium jej kariery były białe „naturalne“ struktury przypominające powyginane pasma, pąki kwiatów czy nawet sieci neuronów... bardzo charakterystycznym budynkiem tego okresu jest Heydar Alijew Centrum w Azerbejdżanie oraz projekt jachtu morskiego. Trzeba bowiem powiedzieć, że artystka zajęła się także designem, tworząc obok jachtów wiele obiektów codziennego użytku... nawet buty. Sportowe dla Adidasa i wyjściowe dla Melisy.