„Ołówkiem i pędzlem” Historia Sztuki – Część 14 – EDWARD HOPPER – MALARZ SAMOTNOŚCI

Edward Hopper urodził się w Nyack w stanie Nowy Jork w 1882 roku. Szybko jednak przeprowadził się do samego Nowego Jorku, w którym zmarł w wieku 85 lat.  Nie jest to bez znaczenia, ponieważ to największe i najszybciej rozwijające się miasto ze swoimi mieszkańcami stanowiło jedno z najważniejszych źródeł inspiracji. Hopper malował głównie przedstawicieli klasy średniej: urzędników, sekretarki, pracowników hoteli wykonujących swoje codzienne, zwyczajne obowiązki. Często bohaterami jego obrazów stawali się klienci barów i restauracji znajdujących się na Manhattanie. Występują oni również w jego najsłynniejszym płótnie pt. Nighthawks. Cztery postacie skupione są wokół kontuaru w niedalekiej od siebie odległości. Każda z nich w zamyśleniu spogląda w inną stronę. Sprawiają wrażenie obojętnych wobec siebie i osamotnionych. Główna scena jest najbardziej oświetlona, przez co na niej koncentruje się wzrok widza. Światło stanowi ważny element w twórczości Hoppera. Sam malarz powie o nim, że „jest skutecznym środkiem kreującym rzeczywistość, jak też potężnym narzędziem, pozwalającym artyście stworzyć własne wizje świata”. Edward Hopper kilka razy odwiedził Europę. Był zafascynowany kulturą starego kontynentu. Znał dobrze obrazy Rembrandta, Courbeta i impresjonistów. Świadomie jednak wybrał malarstwo realistyczne, za pomocą którego „sportretował” współczesną mu Amerykę wypracowując jednocześnie własny i niepowtarzalny styl. Obraz Nighthawks namalowany techniką olejną na płótnie o wymiarach 84,1 x 152,4 cm. w 1942 roku, obecnie znajduje się w Art Institute of Chicago.