„Ołówkiem i pędzlem” Historia Sztuki – Część 12 – IMPRESJONIZM

Impresjonizm jest jednym z najbardziej znanych i najszybciej rozpoznawalnych kierunków w sztuce. Narodził we Francji w drugiej połowie XIX wieku. Do jego wybitnych przedstawicieli do dziś nawiązują współcześni artyści na całym świecie. Nie bez przyczyny. Claude Monet, Camille Pissarro, Auguste   Renoir, Alfred Sisley to przykłady artystów, którzy zrewolucjonizowali postrzeganie i tworzenie malarstwa. Ich postawa była wynikiem szybko zmieniającej się rzeczywistości, ale przede wszystkim wynikała z buntu wobec akademizmu – w ówczesnym czasie sztuki powszechnie akceptowanej i podziwianej, odwołującej się do tradycji antycznych. Młodzi malarze zafascynowani światłem, wibrującą w słońcu barwą francuskiego pejzażu, swoją bezkompromisową postawą obalili sztywną hierarchię tematów obowiązującą na wszystkich, dotowanych przez państwo wystawach tzw. Salonach. Bohaterem ich „rozedrganych” obrazów stał się przede wszystkim pejzaż, zarówno miejski jak i wiejski, malowany swobodnie, wbrew akademickim zasadom. Impresjoniści jako pierwsi, na tak powszechną skalę zaczęli tworzyć bezpośrednio z natury, wychodząc ze swoimi płótnami w plener. Najprawdopodobniej w plenerze powstał obraz Claude Moneta pt. Impresja – wschód słońca (1872), przedstawiający port w Hawrze,namalowany podczas jednego „posiedzenia”, przypadkowo dający nazwę całemu kierunkowi. Impresjoniści swoją konsekwencją i uporem przewartościowali wiele malarskich zagadnień. Dokonali pewnego rodzaju rewolucji, otwierając nowe przestrzenie dla przyszłych kierunków i trendów