Na etapie cieniowania martwej natury warto obserwować obiekty na tzw. przymkniętym oku. Podstawowym błędem jest rysowanie na pamięć. Poprawny stosunek czasu obserwacji do czasu gdy rysujesz powinien być taki sam - wynosić ok. 50/50. Po to ustawiłeś przed sobą model byś mógł uchwycić ciekawe cienie, światło, niuanse w fakturach materiałów, ich przeźroczystość i inne zjawiska.
Staraj się nie traktować obiektów „wycinkowo” . Zacznij od ogólnego scharakteryzowania wszystkich obiektów – wykonując cieniowania „zgrubne”. Dopiero gdy „zboczysz” już swoją kompozycję graficzną (podstawowy układ plam na kartce) zacznij wybierać dokładnie i kontrastowo węzeł rysunkowy. Gdy będziesz uważał, że rysunek jest już skończony powieś go na ścianie oddal się o ok. 4 metry i sprawdź czy z tej perspektywy wygląda dobrze. Dobrym sposobem jest także oglądanie swojej pracy w lustrze – zobaczysz wtedy swoją pracę w innym ujęciu, takim do którego nie jesteś przyzwyczajony.
Na zakończenie cyklu artykułów dotyczących martwej natury życzę sukcesów rysunkowych wszystkim, którym się przydadzą te informacje.